2024-03-29T12:58:45Z
https://www.foundingjournal.ir/?_action=export&rf=summon&issue=6683
پژوهشنامه ریخته گری
پژوهشنامه ریخته گری
2588-5367
2588-5367
1396
1
1
سرسخن : رئیس هیات مدیره انجمن علمی ریخته گری ایران
جلال
حجازی
پویندگان و پژوهندگان عرصه دانش، فناوری و تولید در ریختهگری، گروههای وسیعی از استادان، مهندسان، تولیدکنندگان، کارآفرینان، دانشجویان و مدیرانی هستند که با وجود وحدت نظر در پیشبرد علمی و صنعتی کشور، نیازها و خواستههای علمی و فنی متفاوت و پایگاههای اجتماعی- اقتصادی مختلفی دارند. پاسخگویی به تمامی آنها در یک نشریه و با حفظ اعتبار ارزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری امکان پذیر نیست. جامعه ریختهگران ایران با آگاهی بر دامنه خواستهها و پایگاهها، از سالها پیش تصمیم داشت که با انتشار یک نشریه پژوهشی جدا از فصلنامه ریختهگری، زمینه انتشار مستقل نوآوریهای علمی-پژوهشی و تولیدهای علمی محققان کشور را فراهم سازد تا همزمان با تغییرات پایهای در فصلنامه ریختهگری، زمینههای متفاوت ترویج و توسعه علم و فناوری ریختهگری و نیازهای همه جانبه صنعت و دانشگاه را فراهم سازد. بدیهی است، انتشار دو نشریه علاوه بر کسب مجوزهای لازم از کمیسیون نشریات (که خود فرآیندی طولانی است) نیازمند برنامهریزی، تامین هزینهها، آموزش نیروی اجرایی و جلب همکاری استادان و پیشگامان صنعت ریختهگری است که باید در زمان آماده شود. اینک پژوهشنامه ریختهگری با اعتبار علمی- پژوهشی، پیش روی شما است، بر این باور هستیم که با تجربههای 37 سال انتشار فصلنامه در انجمن علمی ریختهگری ایران، پژوهشنامه ریختهگری میتواند پایگاهی مطمئن و قابل اعتماد برای انتشار نوآوریهای علمی و صنعتی و یافتههای پژوهشهای اصیل بنیادی و کاربردی محققان داخل و خارج کشور و ارجاع به آنها باشد. هر یک از اعضای هیئت تحریریه علاوه بر مسئولیت مشترک در جذب، انتخاب و داوری مقالات، دبیری تخصصی بخشهایی از شاخههای ریختهگری نظیر فولاد، چدن، آلومینیم، انجماد، فرآیندهای تولید و ......... را برعهده دارند تا بدینسان، ساختار ویژه، سردبیری و دبیران یک پژوهشنامه با گستره تحقیقاتی پردامنه را جامعیت بخشند. تداوم انتشار پژوهشنامه ریختهگری نیازمند حمایتهای گسترده علمی، فنی، نقد و پیشنهاد تمامی کوشندگان علم و فناوری ریختهگری در ایران و جهان است.
Introduction
2017
08
23
1
1
https://www.foundingjournal.ir/article_54623_c17a629dec839dcd2615f8f07441b925.pdf
پژوهشنامه ریخته گری
پژوهشنامه ریخته گری
2588-5367
2588-5367
1396
1
1
بررسی تأثیر عوامل انجمادی بر ویژگی های ریزساختاری و سختی آلیاژ آلومینیم- آهن تولید شده با فرآیند انجماد جهت دار در کوره بریجمن
سیبری یانا
آنتانسیان
سعید
شبستری
پیمان
اصغر زاده
هدف از تحقیق حاضر تولید کامپوزیت در جا زمینه آلومینیم و تقویت شده با ترکیبات بین فلزی حاوی آهن است. در این راستا، بررسی ریزساختار حاصل از انجماد جهتدار آلیاژ هیپویوتکتیک Al-1.0%wt.Fe در کوره بریجمن و نحوه تأثیر عوامل انجمادی نظیر سرعت انجماد (RL) و سرعت سرد کردن (T ̇) بر آن در حین فرآیند انجماد جهتدار صورت گرفت. فرآیند انجماد جهتدار با استفاده از کوره بریجمن مجهز به سیستم مبرد با سرعتهای بیرونکشی به ترتیب 1، 5 و 10 میلیمتر بر دقیقه و دبی آبگرد 1 و 2 لیتر بر دقیقه بر روی آلیاژ مورد نظر انجام گرفت. از میکروسکوپ نوری و الکترونی برای مطالعه و بررسی ریزساختار استفاده شد. ریزساختار نمونههای انجماد جهتدار یافته دارای ساختار سلولی با دیوارهای از جنس ترکیبات بینفلزی غنی از آهن بود. برای شناسایی این فازهای بین فلزی از آزمایش طیفسنجی پخش انرژی (EDS) استفاده شد. فواصل سلولی در مقاطع معینی از مبرد محاسبه و تغییرات آن نسبت به فاصله از مبرد و سرعت انجماد رسم شد. ریزسختیسنجی بر روی مقاطع عرضی انجام گرفت و میانگین آن برای هر مقطع محاسبه و پروفیل ریزسختی برای هر سه سرعت انجماد و هر دو دبی آبگرد اعمال شده بر حسب فاصله سلولی رسم گردید. نتایج حاکی از آن است که کاهش فاصله سلولی منجر به افزایش ریزسختی آلیاژ Al-1.0%wtFe می شود.
انجماد جهت دار
آلیاژ آلومینیم- آهن
ترکیبات بین فلزی
رشد سلولی
کوره بریجمن
2017
08
23
1
8
https://www.foundingjournal.ir/article_54281_51e66b35dafc3e16a57f5884160e6846.pdf
پژوهشنامه ریخته گری
پژوهشنامه ریخته گری
2588-5367
2588-5367
1396
1
1
بررسی تاثیر تغییر شکل پلاستیک شدید بر خواص مکانیکی و ریزساختار آلیاژ آلومینیم A520 تولید شده به روش ریخته گری معمولی و نیمه جامد
محمدحسین
شاعری
احمد
رزاقیان آرانی
رضا
احمدی
در این پژوهش اثر تغییر شکل پلاستیک شدید بهوسیله فرآیندهای فورج چندگانه (MDF) و پرس در کانالهای همسان زاویهدار (ECAP) بر ریزساختار و خواص مکانیکی آلیاژ آلومینیم A520 بررسی شد. بدین منظور، نمونههایی از جنس آلیاژ A520 بهوسیله ریختهگری معمولی و نیمهجامد تهیه شده و سپس این نمونهها تحت فرآیندهای ECAP و MDF در دمای محیط و دمای بالا قرار گرفتند. فرآیند ریختهگری نیمهجامد باعث بهبود شکلپذیری آلیاژ شد، بهطوریکه نمونههای تولید شده به روش ریختهگری معمولی حین پاس اول فرآیندهای MDF و ECAP در دمای محیط ترک خوردند، در حالیکه نمونههای نیمهجامد بدون ایجاد ترک در دمای محیط تا 3 پاس تحت فرآیندهای MDF و ECAP قرار گرفتند. نتایج بررسی خواص مکانیکی نمونهها بهوسیله آزمونهای سختی و پانچ برشی نشان داد که فرآیندهای MDF و ECAP باعث افزایش قابل توجه خواص مکانیکی نمونهها میشوند، بهطوری که 3 پاس فرآیند MDF و ECAP در دمای محیط بهترتیب باعث افزایش سختی از 60 به 128 و 137 ویکرز و افزایش استحکام تسلیم از 128 به 208 و 255 مگاپاسکال شد. با افزایش دمای پرس، تاثیر فرآیند بر افزایش خواص به مقدار قابل ملاحظهای کاهش یافت. نتایج بررسی ریزساختار بهوسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که خواص مکانیکی نمونهها به دلیل ریزدانه سازی و اصلاح مورفولوژی و توزیع بهتر رسوبهای Al3Mg2، Mg2Si و AlFe در حین فرآیند افزایش یافت. مقایسه فرآیندهای ECAP وMDF نشان داد تاثیر فرآیند ECAP بر اصلاح ریزساختار و در نتیجه آن بهبود خواص مکانیکی بیشتر از فرآیند MDF است.
ریختهگری نیمه جامد
تغییر شکل پلاستیک شدید
آلیاژ آلومینیم A520
خواص مکانیکی
ریزساختار
2017
08
23
9
21
https://www.foundingjournal.ir/article_54502_0faf6005d73bdd4604b0e35b1533c637.pdf
پژوهشنامه ریخته گری
پژوهشنامه ریخته گری
2588-5367
2588-5367
1396
1
1
اثر دمای بارریزی بر گرافیتزایی مقاطع تولید شده به روش منیزیم در راهگاه توپر
محسن
مهدی فر
مهدی
دیواندری
در این تحقیق شرایط گرافیت زایی در مقاطع تولید شده به روش تلفیقی منیزیم در راهگاه-توپر مورد بررسی قرار گرفت. مقاطع با مدل پلی استایرین تهیه و ریختهگری با سه قطر متفاوت انجام شد. در این مقاله فقط مشخصات ریز ساختاری میلههای با قطر 10 و ارتفاع 200 میلیمتر ریخته شده در دو دمای بارریزی1410 و 1440 درجه سانتیگراد و مقدار 1 درصد ماده کرویکننده (فرو سیلیسیم منیزیم)، مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور میلههای با قطر 10 میلیمتر از دو مقطع، در قسمت میانی و انتهایی (دورترین فاصله از راهباره) بریده شده و سپس این مقاطع با میکروسکپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که دمای بارریزی و حرکت سیال بر مورفولوژی و همچنین نحوه توزیع، شکل و اندازه گرافیت تاثیر بسزایی دارد، بطوریکه ریزساختار میلههای 10 میلیمتری ریخته شده در دمای 1410 درجه سانتیگراد، در ناحیه مرکزی مقطع غیر کروی بوده و متفاوت از نواحی دیگر است. اما در دمای 1440 درجه سانتیگراد گرافیت در کل مقطع، از مرکز تا لبه مقطع، یکنواخت و کروی است. تعداد گرافیتهای کروی ( بالاتر از 700 عدد در واحد سطح) در میلههای ریخته شده در هر دو دما و همچنین بالاتر از 80 در صد گرافیت کروی در هر دو حالت از نکات قابل گزارش محسوب میشود.
چدن با گرافیت کروی
روش منیزیم در راهگاه توپر
دمای ریختهگری
توزیع گرافیت
فوم پلی استایرین
2017
08
23
23
35
https://www.foundingjournal.ir/article_54491_0742dce25beae4f8c4d44a1b962a4540.pdf
پژوهشنامه ریخته گری
پژوهشنامه ریخته گری
2588-5367
2588-5367
1396
1
1
تاثیر دمای ذوبریزی و گرمایش مجدد بر ریزساختار و خواص سایشی آلیاژ A390 در ریختهگری روی سطح شیبدار
حدیثه
رنجبرپور
سلمان
نوروزی
سید جمال
حسینیپور
ریختهگری روی سطح شیبدار یکی از روشهای تولید در حالت نیمهجامد است. استفاده از فرآیندهای نیمهجامد موجب کاهش میزان تخلخلهای گازی و انقباضی و اصلاح ریزساختار میشود. در این پژوهش، تاثیر دمای ذوبریزی در فرآیند ریختهگری روی سطح شیبدار و همچنین تاثیر دمای گرمایش مجدد بر ریزساختار و خواص سایشی آلیاژ آلومینیم A390 مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا، ذوبریزی در 5 دمای مختلف روی سطح شیبدار با طول mm 500 و زاویه ثابت °45 و دمای قالب C°450 انجام شد. سپس عملیات گرمایش مجدد در سه دمای متفاوت با زمان گرمایش مجدد ثابت صورت گرفت. نتایج نشان داد که حالت مطلوب از نظر غیردندریتی شدن فاز آلومینیم و بیشینه مقدار سختی در دمای ذوبریزی C°590 روی سطح شیبدار بدست آمد. در بررسی تاثیر دمای گرمایش مجدد، نمونه نگهداری شده در دمای C°545 به مدت 30 دقیقه نسبت به دو دمای 555 و C°565، از ریزساختار دانهریزتر و یکنواختتری برخوردار است. به طوریکه میزان سختی در این دما حدودا HB 130 و میزان کاهش وزن gr 0193/ 0بدست آمد و سختی و مقاومت به سایشی آن نسبت به نمونه بدون گرمایش به ترتیب 30 و 43 درصد افزایش یافته است.
ریختهگری نیمهجامد
سطح شیبدار
آلیاژ آلومینیم A390
دمای ذوبریزی
دمای گرمایش مجدد
2017
08
23
37
46
https://www.foundingjournal.ir/article_54550_e3c0a5559ce2e4139ff266daad6fd082.pdf
پژوهشنامه ریخته گری
پژوهشنامه ریخته گری
2588-5367
2588-5367
1396
1
1
ارزیابی ریزساختار، خواص فیزیکی و مکانیکی فلز مدرج آلومینیم-مس تولید شده به روش ریختهگری گریز از مرکز افقی
عارف
مهدی تبار
سید ابراهیم
وحدت
غلامحسین
رحیمی
در پژوهش حاضر، استحکام تسلیم فشاری، مدول الاستیک، سختی، ضریب انبساط حرارتی و مقاومت به سایش فلز مدرج پایه آلومینیم حاوی 26 درصد وزنی مس و 8 درصد وزنی سیلیسیم در لایه بیرونی، لایه میانی و لایه درونی استوانه توخالی گریز از مرکز شده مورد بررسی قرار میگیرد. مطالعات ریزساختار با میکروسکپ الکترونی روبشی و میکروسکپ الکترونی عبوری-روبشی نشان داده است که در لایه درونی، مقدار ترکیب بین فلزی برابر با 3/33 درصد حجمی است در حالی که در لایه بیرونی به تدریج تا 4/26 درصد حجمی کاهش مییابد. به علاوه، در لایه درونی، سختی، 153 ویکرز و نرخ سایش، 40/5 گرم بر متر مربع، است که تا رسیدن به لایه بیرونی به ترتیب، به 149 ویکرز کاهش و به 07/7 گرم بر متر مربع افزایش مییابد. در حالی که استحکام تسلیم فشاری در لایههای بیرونی، میانی و درونی به ترتیب برابر با 275، 460 و 415 مگاپاسکال به دست آمده است.
استحکام تسلیم فشاری
ضریب انبساط حرارتی
مدول الاستیک
مقاومت سایشی
2017
08
23
47
58
https://www.foundingjournal.ir/article_54596_dce7474a541db7630bac4363582a8e10.pdf
پژوهشنامه ریخته گری
پژوهشنامه ریخته گری
2588-5367
2588-5367
1396
1
1
بررسی ریزساختار و خواص سایشی نانوکامپوزیت A356/Al2O3 تولید شده به روش ریختهگری همزدنی
ائلناز
حمیدی
حسن
ثقفیان لاریجانی
تأثیر نانو ذرات آلومینا با اندازه متوسط 40 نانومتر بر ریزساختار و رفتار سایشی نانو کامپوزیت با زمینهی آلیاژ A356 آلومینیم تهیه شده به روش ریختهگری هم زدنی، مورد بررسی قرار گرفت. نانو ذرات آلومینا با مقادیر 1، 5/1 و 2 درصد وزنی به همراه گاز خنثی به داخل مذاب آلیاژ زمینه که به طور مکانیکی هم زده میشد، اضافه گردید. برای بهبود ترشوندگی نانوذرات، منیزیم خالص به مقدار یک درصد وزنی به مذاب افزوده شد. ریزساختار نانوکامپوزیت تهیه شده توسط میکروسکوپهای نوری و الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت. بررسیهای ریزساختاری نشان داد که نانو ذرات از توزیع نسبتاً یکنواختی برخوردارند. اندازهگیری درصد تخلخل نمونههای نانوکامپوزیتی با استفاده از روش ارشمیدس نشان داد که با افزایش درصد وزنی نانو ذرات، درصد تخلخل نیز از 3/1 به 2/3 درصد افزایش پیدا کرد. نشان داده شد که با افزایش درصد وزنی نانو ذرات، مقدار تخلخل افزایش یافت. به منظور بررسی رفتار سایشی، نمونهی حاوی 1 درصد وزنی نانو ذرات آلومینا که دارای کمترین میزان تخلخل و یکنواخت ترین توزیع نانو ذرات بود، انتخاب شد. بر اساس نتایج آزمون سایش، نانو کامپوزیت مورد آزمایش از مقاومت سایشی بالاتری در مقایسه با آلیاژ زمینه برخوردار بوده است. مطالعه سطوح تحت سایش و نواحی زیر آن نشان داد که مکانیزم غالب در این فرآیند سایش، سایش چسبان به همراه تشکیل لایهی مختلط مکانیکی است که در مورد نمونهی نانو کامپوزیتی، به دلیل مقاومسازی ناشی از حضور نانو ذرات، این مکانیزم با نرخ کمتری صورت گرفته است.
نانوکامپوزیت
سایش
آلومینیوم
آلومینا
ریخته گری
2017
08
23
59
68
https://www.foundingjournal.ir/article_54490_d48d199bdeca7341eb8dd3aa539b8471.pdf